1. Składowisk głębokich odpadów promieniotwórczych nie lokalizuje się:
1) na obszarach występowania lub zagrożonych oddziaływaniem gwałtownych zjawisk, w tym:
a) powodzi o większym prawdopodobieństwie pojawienia się niż dla wody 1000-letniej,
b) zwiększonej aktywności sejsmicznej naturalnej lub indukowanej działalnością człowieka,
c) zwiększonej aktywności tektonicznej oraz na przebiegu stref uskokowych,
d) ruchów masowych ziemi,
e) osiadania lub zapadania się terenu,
f) zjawisk krasowych lub sufozyjnych,
g) intensywnej erozji wgłębnej lub powierzchniowej;
2) w obrębie obszarów aglomeracji miejskich i skupionego osadnictwa oraz obszarach wyższej wartości społecznej (kulturowej, rekreacyjnej i zdrowotnej);
3) w strefach ochronnych ujęć wody i obszarach ochronnych zbiorników wód śródlądowych;
4) w strefach zasilania głównych i użytkowych zbiorników wód podziemnych;
5) w podziemnych wyrobiskach górniczych powstałych w wyniku wydobycia kopalin;
6) na terenach górniczych wyznaczonych do działalności polegającej na wydobywaniu kopalin ze złóż;
7) na obszarach, na których udokumentowano złoża kopalin, których miejsce występowania może być niesprzyjające dla lokalizacji składowiska;
8) w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 960, 1688 i 2029 oraz z 2024 r. poz. 731 i 834).
2. Składowiska głębokie mogą być lokalizowane w miejscach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 5, w przypadku wykazania na podstawie ocen i analiz, o których mowa w art. 53c ust. 1 i w art. 53d ust. 1, braku negatywnego wpływu czynników, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 5, na bezpieczeństwo składowiska.
3. Składowisk powierzchniowych odpadów promieniotwórczych nie lokalizuje się na obszarach, o których mowa w ust. 1, oraz:
1) poniżej poziomu zwierciadła wód podziemnych i na terenach, na których może występować stałe lub okresowe podtapianie obiektów składowiska;
2) w rejonach charakteryzujących się krótkimi drogami krążenia wód powodującymi szybką migrację zanieczyszczeń do biosfery lub zbiorników podziemnych wód użytkowych;
3) poniżej poziomu zwierciadła wód, rzek lub jezior znajdujących się w jego pobliżu;
4) w rejonie zagrożonym podtapianiem, zatapianiem wodami pośniegowymi lub nawalnymi deszczami.
4. Składowiska powierzchniowe lokalizuje się tak, żeby miały naturalną barierę geologiczną, zapewniającą właściwości izolacyjne podłoża przez występowanie ciągłej warstwy utworów:
1) słabo przepuszczalnych o współczynniku filtracji nie większym niż 10-6–10-9 m/s i miąższości nie mniejszej niż 50 m lub
2) praktycznie nieprzepuszczalnych o współczynniku filtracji nie większym niż 10-9 m/s i miąższości nie mniejszej niż 10 m.
5. W miejscach, gdzie naturalna bariera geologiczna ma miąższość mniejszą niż określona w ust. 4, jednak nie mniejszą niż 5 m dla utworów słabo przepuszczalnych i 1 m dla utworów praktycznie nieprzepuszczalnych, stosuje się sztucznie wykonaną barierę, która wraz z barierą naturalną zapewni przepuszczalność nie większą niż określona w ust. 4.