1. Banki w formie spółek akcyjnych mogą utworzyć system ochrony na podstawie umowy systemu ochrony. Banki, które utworzyły system ochrony, są jego uczestnikami. Uczestnikami systemu ochrony są również banki prowadzące działalność w formie spółek akcyjnych, które przystąpią do systemu ochrony po jego utworzeniu.
2. Uczestniczenie w systemie ochrony jest dobrowolne.
3. Banki, o których mowa w ust. 1, zawierają umowę systemu ochrony według projektu dla danego systemu ochrony zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Bank działający w imieniu tych banków, na podstawie udzielonego przez nie upoważnienia, przedstawia Komisji Nadzoru Finansowego projekt umowy systemu ochrony z wnioskiem o jego zatwierdzenie oraz o uznanie systemu ochrony. Stroną postępowania jest wyłącznie ten bank.
4. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje decyzje w sprawie zatwierdzenia projektu umowy systemu ochrony, o którym mowa w ust. 3, oraz o uznaniu systemu ochrony, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu umowy systemu ochrony.
5. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia projektu umowy systemu ochrony, o którym mowa w ust. 3, i uznania systemu ochrony, jeżeli projektowana umowa systemu ochrony naruszałaby przepisy prawa, interesy uczestników systemu ochrony, nie zapewniałaby bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników systemu ochrony lub nie byłyby spełnione następujące warunki:
1) zapewnienie w umowie systemu ochrony możliwości udzielania z funduszy zgromadzonych w systemie ochrony pomocy finansowej dla uczestników systemu ochrony mającej na celu poprawę ich wypłacalności i zapobieżenie upadłości lub udzielania wsparcia, o którym mowa w art. 130b ust. 2;
2) przyjęcie w umowie systemu ochrony odpowiednich mechanizmów monitorowania i klasyfikowania ryzyka w systemie ochrony oraz zasad przeglądu tego ryzyka, w szczególności rozpoznawania aktualnych i potencjalnych źródeł ryzyka oraz oszacowania istotności potencjalnego wpływu tego rodzaju ryzyka na sytuację finansową uczestników systemu ochrony.
6. Decyzja o uznaniu systemu ochrony może określać:
1) termin, od którego system ochrony powinien funkcjonować zgodnie z umową systemu ochrony;
2) dodatkowe warunki, których spełnienie zapewni bezpieczeństwo funkcjonowania systemu ochrony;
3) termin, po upływie którego decyzja wygaśnie, jeżeli warunki, o których mowa w pkt 2, nie zostaną spełnione.
7. W przypadku gdy funkcjonowanie systemu ochrony narusza przepisy prawa, zagraża interesom jego uczestników, nie zapewnia bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników systemu ochrony lub jest niezgodne z umową systemu ochrony, Komisja Nadzoru Finansowego może uchylić decyzję o uznaniu systemu ochrony.
8. Uchylenie decyzji o uznaniu systemu ochrony może nastąpić również w razie stwierdzenia, że:
1) system ochrony przestał spełniać warunki określone w decyzji o uznaniu systemu ochrony;
2) decyzja o uznaniu systemu ochrony została wydana na podstawie fałszywych dokumentów, nieprawdziwych oświadczeń lub wskutek innych działań sprzecznych z prawem.
9. Zmiana umowy systemu ochrony wymaga zmiany zatwierdzonego projektu umowy systemu ochrony. Przepisy ust. 3–6 stosuje się odpowiednio. Art. 130d. Wypowiedzenie umowy systemu ochrony wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem co najmniej 24-miesięcznego okresu wypowiedzenia.