1. Bank, który rekomenduje, oferuje, zawiera lub umożliwia zawarcie umowy lokaty strukturyzowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo wykonuje te czynności na terytorium innego państwa, jest obowiązany przekazywać Komisji Nadzoru Finansowego informacje dotyczące rozpoczęcia, ograniczenia i zaprzestania prowadzenia tej działalności, istotnego naruszenia przepisów związanych z prowadzeniem tej działalności oraz oferowanych lub zawieranych lokat strukturyzowanych.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1, formę, termin oraz sposób ich przekazywania, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia skutecznego wykonywania przez Komisję Nadzoru Finansowego zadań związanych z monitorowaniem rynku lokat strukturyzowanych, o którym mowa w art. 39 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającego rozporządzenie (EU) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 84, Dz. Urz. UE L 270 z 15.10.2015 str. 4, Dz. Urz. UE L 175 z 30.06.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 314 z 05.12.2019 str. 1, Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019 str. 1, Dz. Urz. UE L 22 z 22.01.2021 str. 1, Dz. Urz. UE L 151 z 02.06.2022 str. 1), oraz nadzorem nad tym rynkiem.